Month: July 2018

Nummer 70. De laatste biersmaaktest. Het testen/proeven van bier is ontstaan door mijn voorliefde voor het merk WESTMALLE en de 70 biertjes die ik als cadeau ontving voor mijn 70^e verjaardag. Suggestie was, maak een verhaaltje van elk van de 70 biertjes en geef er een cijfer aan. Dat cijfer bleek uiteraard sterk afhankelijk te zijn van de persoonlijke smaak. Opvallend vond ik dat de eerste slok bij veel biertjes afweek van de volgende slokken. Het is me een paar keer overkomen dat het bier na de tweede slok tegen viel.

Het is een leuke zoektocht geworden door heel veel verschillende bieren. Toen ik met het proeven begon, wist ik niet dat er zoveel biermerken bestonden. Zoveel brouwerijen. En met name de ontwikkeling van nieuwe brouwers in Nederland vond ik opvallend. En met echt goeie biertjes. Ik was al een bierliefhebber, maar ben er ook achter gekomen dat ik met name een voorkeur heb voor Tripels en dan het liefst nog een Trappist. Al heeft dit niets met de smaak te maken. Bijna alle biertjes die ik een cijfer gaf vanaf 9.0 zijn tripels. Duvel uitgezonderd.

Trappistenbier, of kortweg trappist, is bier dat door trappisten, monniken van de orde der cisterciënzers, wordt gebrouwen. Het is dus geen biersoort, zoals vaak wordt gedacht, maar een omschrijving van de herkomst. De naam “trappist” is afgeleid van de Franse abdij waaraan de trappistenorde zijn naam ontleent: Abdij Notre-Dame de la Grande Trappe.

De voorwaarden om de naam “trappist” en het bijbehorende logo “Authentic Trappist Product” te mogen dragen, is gebonden aan een aantal regels van de Internationale Vereniging Trappist (IVT). Eén van de regels is, dat de opbrengsten moeten worden gebruikt voor het levensonderhoud van de monniken en voor het onderhoud van het klooster. Wat overblijft, moet aan sociale werken en goede doelen worden besteed.

Er zijn anno 2018 dertien bieren die de naam “trappist” mogen dragen. Daarvan zijn er elf trappistenbiermerken die aan de regels van de Internationale Vereniging Trappist voldoen. Zes Belgische, twee Nederlandse, één Oostenrijkse, één Amerikaanse en één Italiaanse. De Franse en Spaanse trappistenbieren voldoen niet aan de regels omdat ze buiten het klooster gebrouwen worden. De genoemde elf trappistenbiermerken zijn:

• “Achel” van de Sint-Benedictusabdij, ook wel de Achelse Kluis genoemd, in Hamont-Achel
• “Chimay” van de Abdij Notre-Dame de Scourmont in Chimay
• “Engelszell” van Stift Engelszell in Engelhartszell an der Donau, Oostenrijk ^[3]
• “La Trappe” van de Abdij Koningshoeven in Berkel-Enschot, Nederland
• “Orval” van de Abdij van Orval in Villers-devant-Orval
• “Rochefort” van de Abdij Notre-Dame de Saint-Rémy in Rochefort
• “Spencer” van de Saint Joseph’s Abbey in Spencer
• “Tre Fontane” van de Abbazia Tre Fontane in Rome
• “Westmalle” van de Abdij van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart in Westmalle
• “Westvleteren” van de Sint-Sixtusabdij in Westvleteren
• “Zundert” van de Abdij Maria Toevlucht te Zundert

 

Als we het over een Trippel en/of Trappist hebben dan kom je terecht in de geschiedenis van kloosters, abdijen, monniken, benedictijnen, cisterciënzers en  ……. Trappisten. Trappisten danken hun naam aan de eerdergenoemde Franse abdij Notre Dame de la Grande Trappe.  Prachtige verhalen en schitterende smaakomschrijvingen van het bier.

De laatste test is dus die van Westmalle en wel de Trippel. Een trappist.

De abdij van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart van Westmalle behoort sinds haar stichting in 1794 tot de Orde van de Cisterciënzers of de trappisten. Sinds het einde van de achttiende eeuw wijden monniken zich hiertoe aan een leven in gemeenschap van gebed en arbeid.

De Abdij van Westmalle is befaamd om zijn trappistenbier dat tot ver over de landsgrenzen heen graag wordt gedronken. Toch is de brouwerij geen commerciële activiteit, maar een manier voor de monniken om te voorzien in hun eigen onderhoud. De meeste inkomsten van de verkoop worden weer geïnvesteerd in de brouwerij en de goede arbeidsomstandigheden van de medewerkers. De monniken zijn immers zelf geen brouwmeesters meer, maar laten het merendeel van het brouwproces over aan externe medewerkers. Wel staan ze nog in voor de algemene leiding van de brouwerij. Het deel van de inkomsten dat niet wordt gebruikt voor het eigen levensonderhoud, wordt geschonken aan goede doelen, sociale werken en mensen in nood.

De Tripel van Westmalle is een helder, goudgeel trappistenbier van 9,5 procent alcohol. Het langzame brouwproces en de nagisting op fles leveren een complex bier op, met een fruitige geur van rijpe banaan en een mooie, genuanceerde hopneus. De zachte en romige smaak, met een bittere toets gedragen door het fruitaroma, heeft veel finesse en elegantie. Geniet ook na van de heerlijk lange en droge afdronk. Voor een dergelijke omschrijving geef ik direct al een 10. Geweldig toch? Voor het eerst gebrouwen in 1934, wordt de Tripel van Westmalle wel eens de “moeder van alle tripels” genoemd en kreeg al snel navolging door vele andere brouwerijen. De Tripel van Westmalle ontstond naar aanleiding van de ingebruikname van de nieuwe brouwzaal in de abdij. In 1956 onderging het recept nog een aanpassing, maar die is sindsdien, dus al meer dan 60 jaar, onveranderd gebleven.

Door het bier rechtop te bewaren en zachtjes uit te schenken komt de gist niet in het glas terecht en blijft de Westmalle mooi helder. Liefhebbers drinken de gist apart op. Het is een natuurlijke bron van vitaminen B.

Nu de einduitslag. Vijf bieren kregen een 9.0. Vijf een 9.1 en drie een 9.2. Voor mij stond van tevoren vast dat de Westmalle Tripel in de buurt van de 10 zou uitkomen. Maar dan zou ik toch een aantal bieren te kort doen. Met name de Tripels GOUDEN CAROLUS, FLOREFFE en KARMELIET vond ik super. En van deze drie springt de KARMELIET eruit. Door de Karmeliet ging ik zelfs twijfelen welk bier er op nr. 1 zou moeten komen. Sorry brouwmeesters van Westmalle.

Maar een gedeelde 1^e plaats vind ik niks. Er kan er maar één de beste zijn. Daarom heb ik de geschiedenis, het glas en de omschrijving van het bier mee laten wegen. En ook vanwege het feit dat het hier om een TRAPPIST gaat, is WESTMALLE op de eerste plaats geëindigd. Een 9.3.

Vandaag een biertje van Brouwerij d’Achouffe. En wel de HOUBLON CHOUFFE. Brouwerij d’ Achouffe is gevestigd in het groene hart van de Belgische Ardennen. Ze zijn gespecialiseerd in de productie van kwalitatieve speciaalbieren. De geschiedenis startte aan het einde van de jaren zeventig, toen twee schoonbroers, Pierre Gobron en Chris Bauweraerts besoten om een eigen bier te maken, in hun eigen brouwerij. Met het beperkte geld waarover ze op dat ogenblik beschikten (ongeveer 5.000 euro), begon wat de fans van de brouwerij de “Chouffe Story” noemen. Op 27 augustus 1982 was het eerste brouwsel van LA CHOUFFE (49 liter) klaar.

Wat voor de stichters begon als een hobby, kende al vlug zo’n uitbreiding dat de schoonbroers beslisten zich voltijds aan de brouwerij te wijden. Ook de kabouters van Achouffe wilden al vlug andere horizonten ontdekken en hun Nederlandse neefjes waren de eersten om hen met open armen te verwelkomen. Kabouters en andere aardmannetjes maken deel uit van enkele Ardense verhalen en legendes. Vandaar dat Brouwerij Achouffe als originele marketing stunt de Chouffe kabouters bedacht. Deze kabouters komen in de vorm van illustraties en verhaaltjes op allerlei etiketten voor. La Chouffe betekent gewoon DE KABOUTER.

Ondertussen zijn in meer dan 40 landen wereldwijd bieren van de Brouwerij Achouffe verkrijgbaar. Jaar na jaar werd de unieke smaak van de bieren bekroond met zeer begeerde internationale prijzen.

Aan het einde van de zomer van 2006 besloten de oprichters van de brouwerij om het lot van hun dierbare kabouters in handen te leggen van Duvel Moortgat, die bereid was in Achouffe te investeren en het potentieel van de brouwerij te ontwikkelen. Daar gaan we weer. Jammer maar wel begrijpelijk.

De omschrijving van dit bier op de website is als volgt:

De kabouters van de Vallei der Feeën zijn kleine wezentjes met een zeer sterk temperament. Met HOUBLON CHOUFFE hebben ze eindelijk een bier gevonden dat hun schalkse aard weerspiegelt. Door zijn aroma’s uit drie verschillende soorten hop te halen, stemt de HOUBLON CHOUFFE alle kabouters tevreden, zo zeker zijn ze van hun goede smaak. Deze “India Pale Ale” wordt gesmaakt voor zijn krachtige bitterheid in combinatie met de fruitige toetsen die typisch zijn voor de bieren van Achouffe. Wat hun sterke karakter enigszins verzacht.  Op het flesje staat aangegeven dat het hier om een “TRIPEL BIER” gaat met een alcoholpercentage van  9%.

En nu de smaak. Ik vond dit weer een echte Belgische Trippel. Een aanrader. Deze moet je een keer proeven. Marketing stunt met kabouters? Nou ja, vooruit maar. Cijfer 9.0.

De test van 70 biertjes nadert het einde. Vandaag nr.68. Een Nederlands bier. Van Texel. De TEXELS SPRINGTIJ.

De brouwmeesters van de Texelse Bierbrouwerij maken sinds 1999 hun bijzondere bieren. Gebrouwen met, naast vakmanschap, alleen duinwater, gerst en tarwe van het eiland zelf, hop en een giststam die alleen op Texel te vinden zijn. Dat maakt al hun speciaalbieren tot een puur product van Texel.

Als de woelige zee tot bedaren komt en op Texel het groen begint te ontspruiten in de bomen en de struiken. Als de eerste lammetjes dartelen in de wei. Dan is het tijd voor Springtij: een stevig blond seizoensbier in de stijl van Meibock. Met een zachte, volle smaak verrast het met zijn fruitige, welhaast bloemige aroma. Springtij is lentekriebels: onze ode aan de ontluikende natuur in het voorjaar. Vergeleken met al die mooie omschrijvingen van Belgische bieren is dit zeker geen slechte.

Texels Springtij komt het beste tot zijn recht bij een drinktemperatuur van 7 graden Celsius.  (Alcohol 7,5%).

In maart 2015 werd Springtij met goud bekroond in de categorie ‘Blond/Meibock’ door de experts uit de jury van de Dutch Beer Challenge.

Texels Springtij is een uitstekende combinatie met lamsvlees.

Wat vond ik er van?  Zonder meer een lekker biertje. De fruitige omschrijving proef je. Mooie troebele kleur. Het glas dat hier bij hoort is het aanschaffen waard. Cijfer 8.0.