Brouwerij Klein Duimpje Proud to Be Stout

Nummer 73. Gedronken op de langste dag (21 juni), een biertje van Brouwerij Klein Duimpje. Eerder dronk ik van deze brouwer De Blauwe Tram (een tripel). De brouwerij produceert Ambachtelijk bier uit de Bollenstreek.

Eén van de brouwmeesters van Brouwerij Klein Duimpje is Erik Bouman (1959). Erik is sinds 1990 actief in het maken van alcoholische dranken. Vermeldenswaardig is, dat het in mei 1997 door Erik, en zijn brouwmaat Bas van der Voort, ingezonden bier van het Engelse type “Porter” uit meer dan 400 ingezonden bieren werd gekozen tot het beste bier bij het dertiende Algemene Kampioenschap over alle klassen. Daarmee was Erik Nederlands Kampioen amateur bierbrouwen 1997. Dit zegt wel wat over deze brouwer.

Citaat uit de IJmuider Courant van 26 juli 2011:

HILLEGOM – Hillegommer Erik Bouman begint aan de Hyacintenlaan zijn eigen brouwerij met proeflokaal, Klein Duimpje geheten.

Proud to be (blackberrie) stout.

Dikke stevige, vette Imperial Russian Stout met mega veel, door onze klanten, geplukte bramen!

Ingrediënten:

Basis   water
Mouten Pilsmout, Crystal mout 150, Special-B mout, Amber mout, Black malt, Brown malt, Oat malt
Hoppen Challengerhop
Extra Bramen, Suiker, Gist

Het alcoholperentage is 11%.

Stout is een biersoort die wordt gekenmerkt door een donkerbruine tot zwarte kleur en een enigszins branderig bittere smaak door het gebruik van gebrande of geroosterde mout Er bestaan zowel hoogegiste als laaggegiste varianten.

Ik moest gelijk denken aan test nummer 13, De verboden vrucht. Die smaakte zoet. Dit bier heeft een bittere smaak. Opvallend vond ik de smaak van bramen (althans, dat proefde ik).

Als tripelliefhebber is het drinken van een stoutbier wel een uitdaging. Zoals zo vaak gezegd, het blijft een kwestie van (persoonlijke) smaak en dit is niet mijn bier. Gaf ik de verboden vrucht een 6,9, dit bier krijgt van mij een 7.1.

Heeft waarschijnlijk te maken dat ik in dit bier geen koriander proefde en in de verboden vrucht wel.

Egmonds Sancti Adalberti

Vandaag een Egmondse Dubbel. Biologisch Abdijbier. De naam is: SANCTI ADALBERTI van brouwerij EGMOND.

Aanvankelijk (sinds 2009) werden de bieren gebrouwen in Brouwerij De Prael te Amsterdam voor Brouwerij Egmond en later in de eigen brouwerij in Egmond. Het eerste bier, Sancti Adalberti Egmondse Tripel, werd uitgebracht op 28 juni 2009. De Egmondse Dubbel werd gepresenteerd op 14 oktober 2012. Een jong biertje dus.

Sancti Adalberti is een Nederlands abdijbier van hoge gisting. Even het geheugen opfrissen: Abdijbieren zijn bieren die verbonden zijn met een kloostergemeenschap. Deze verbinding is ofwel officieel erkend, waarbij het bier voldoet aan de reglementen, of niet. Indien het voldoet aan bepaalde regels is het meestal een Erkend Belgisch Abdijbier. Een voorbeeld hiervan is Grimbergen. In het geval dat het bier gebrouwen wordt door trappisten en erkend wordt door de Internationale Vereniging Trappist, mag het bier een trappist worden genoemd. Een voorbeeld hiervan is Westmalle. Indien het bier niet wordt erkend onder een van die beide noemers, betreft het een onofficieel abdijbier. Dit laatste is het geval als een bier wel de naam van een abdij draagt of zichzelf een abdijbier noemt, maar hier geen erkende band mee heeft. Onder die categorie vallen ook bieren die niet de naam dragen van een specifieke abdij, maar wel gebrouwen worden volgens een dergelijk receptuur. Voorbeelden hiervan zijn Witkap en Sint Bernardus.

Sancti Adalberti wordt gebrouwen in licentie met de abdij van Egmond en is geworteld in het verleden van de abdij. Daarom heb ik de website van de abdij bezocht en vond daar de volgende afbeelding met tekst.

De speciaal-bieren van Sancti Adalberti worden ambachtelijk gebrouwen met granen van biologische teelt. Toevoeging van lindebloesem zorgt voor een eigen karakter en een heerlijke geur.

De bieren zijn ongefilterd en ongepasteuriseerd en kennen een nagisting op de fles. Sancti Adalberti is geënt met water uit de bron op de Adelbertusakker in Egmond-Binnen. Wonderverhalen vertellen over de genezende werking. Blinden en slecht zienden zouden baat hebben bij het drinken van dit water. De bron in onder beheer van de Stichting Adelbertusakker.

Ingrediënten
Gebrouwen met Bleek mout, Münchener mout, Caramunich- en Roast mout.
Gehopt met Hallentauer en Perle hop.
Stamwort gehalte 15,5 ˚ plato.
Bitterheid 25 EBU.

Deze brouwer heeft 7 bieren in het assortiment. Kijk ….. dat is lekker overzichtelijk.

Sancti Adalberti Egmondse Dubbel is een mooie robijnrode dubbel, met de geur van rijp rood fruit en caramel. De smaken van caramel en gebrande mout zijn harmonisch en verfijnd. Alcoholperentage is 6,5%

Hoe was mijn ervaring met dit bier?

De kleur is mooi. Inderdaad robijn rood. Wat de helderheid van dit bier betreft denk ik aan mistig. Door dit bier kun je niet kijken door de waas die er in zit. En dan de smaak. Nog even benadrukken dat smaak erg persoonlijk is. Ik proef duidelijk de caramel. Het moet nog blijken of ik door het drinken van dit bier (met geënt water uit de bron) beter ga zien. Mijn ervaring met dit bier is positief. Een echt lekker biertje die, denk ik, gezien de hele beschrijving, met zorg is bereid. Een aanrader. Ik geef een 8.0

Brouwerij Klein Duimpje De Blauwe Tram

Ondanks het voornemen om vandaag niet te drinken, heb ik toch ‘t eerste biertje van m’n nieuwe bierpakket geproefd (zwak momentje). Een Tripel van Brouwerij Klein Duimpje. Volgens informatie op het flesje bestaan ze vanaf 1997. In het assortiment telde ik zo al 40 biertjes. Ik vraag me dan wel af hoe je aan al die smaken komt, hoe je ze samenstelt en of het smaakverschil dan groot is. Ik heb dan het zelfde gevoel als ik bij de mediamarkt sta. Ik wil iets kopen en kan kiezen uit tig verschillende merken. Ik word daar nerveus van. Geef mij dan maar Westmalle. Je hebt de keuze uit een Tripel of de Dubbel. En dat is het.

“De Blauwe Tram” is een krachtige Tripel, door toevoeging van een beetje Koriander ietsje kruidig. Een klein zoetje in de mond en een hoppige en kruidige afdronk”. Bij het woord koriander word ik al argwanend.

Alcoholpercentage is 8 procent.

En hoe was de smaak? De eerste slok was verfrissend. Wel een echte tripel. Inderdaad kruidig met een beetje koriander.

Niet slecht ……. Maar bij de laatste slok denk ik toch …….jammer van die koriander. Net iets te veel. Ik geef hem toch een 7,8.

De Blauwe Tram is een beroemde tram die tussen 1900 en 1950 door Hillegom reed langs de weg waar nu de brouwerij ook staat. Hij reed van Haarlem naar Den Haag. En die tram heb ik nog zien rijden. Volgens mij reed die tram ook na 1950. Maar goed, dat is een detail. Wikipedia zegt: De Blauwe Tram is de verzamelnaam voor de trams die tussen 1881 en 1961 in het gebied tussen Scheveningen, Den Haag, Leiden, Katwijk, Noordwijk, Haarlem, Zandvoort, Amsterdam, Purmerend, Edam en Volendam reden. De trams hadden vanaf 1924 een donkerblauwe kleur. Leuk weetje.

Westmalle Tripel

Nummer 70. De laatste biersmaaktest. Het testen/proeven van bier is ontstaan door mijn voorliefde voor het merk WESTMALLE en de 70 biertjes die ik als cadeau ontving voor mijn 70e verjaardag. Suggestie was, maak een verhaaltje van elk van de 70 biertjes en geef er een cijfer aan. Dat cijfer bleek uiteraard sterk afhankelijk te zijn van de persoonlijke smaak. Opvallend vond ik dat de eerste slok bij veel biertjes afweek van de volgende slokken. Het is me een paar keer overkomen dat het bier na de tweede slok tegen viel.

Het is een leuke zoektocht geworden door heel veel verschillende bieren. Toen ik met het proeven begon, wist ik niet dat er zoveel biermerken bestonden. Zoveel brouwerijen. En met name de ontwikkeling van nieuwe brouwers in Nederland vond ik opvallend. En met echt goeie biertjes. Ik was al een bierliefhebber, maar ben er ook achter gekomen dat ik met name een voorkeur heb voor Tripels en dan het liefst nog een Trappist. Al heeft dit niets met de smaak te maken. Bijna alle biertjes die ik een cijfer gaf vanaf 9.0 zijn tripels. Duvel uitgezonderd.

Trappistenbier, of kortweg trappist, is bier dat door trappisten, monniken van de orde der cisterciënzers, wordt gebrouwen. Het is dus geen biersoort, zoals vaak wordt gedacht, maar een omschrijving van de herkomst. De naam “trappist” is afgeleid van de Franse abdij waaraan de trappistenorde zijn naam ontleent: Abdij Notre-Dame de la Grande Trappe.

De voorwaarden om de naam “trappist” en het bijbehorende logo “Authentic Trappist Product” te mogen dragen, is gebonden aan een aantal regels van de Internationale Vereniging Trappist (IVT). Eén van de regels is, dat de opbrengsten moeten worden gebruikt voor het levensonderhoud van de monniken en voor het onderhoud van het klooster. Wat overblijft, moet aan sociale werken en goede doelen worden besteed.

Er zijn anno 2018 dertien bieren die de naam “trappist” mogen dragen. Daarvan zijn er elf trappistenbiermerken die aan de regels van de Internationale Vereniging Trappist voldoen. Zes Belgische, twee Nederlandse, één Oostenrijkse, één Amerikaanse en één Italiaanse. De Franse en Spaanse trappistenbieren voldoen niet aan de regels omdat ze buiten het klooster gebrouwen worden. De genoemde elf trappistenbiermerken zijn:

 

Als we het over een Trippel en/of Trappist hebben dan kom je terecht in de geschiedenis van kloosters, abdijen, monniken, benedictijnen, cisterciënzers en  ……. Trappisten. Trappisten danken hun naam aan de eerdergenoemde Franse abdij Notre Dame de la Grande Trappe.  Prachtige verhalen en schitterende smaakomschrijvingen van het bier.

De laatste test is dus die van Westmalle en wel de Trippel. Een trappist.

De abdij van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart van Westmalle behoort sinds haar stichting in 1794 tot de Orde van de Cisterciënzers of de trappisten. Sinds het einde van de achttiende eeuw wijden monniken zich hiertoe aan een leven in gemeenschap van gebed en arbeid.

De Abdij van Westmalle is befaamd om zijn trappistenbier dat tot ver over de landsgrenzen heen graag wordt gedronken. Toch is de brouwerij geen commerciële activiteit, maar een manier voor de monniken om te voorzien in hun eigen onderhoud. De meeste inkomsten van de verkoop worden weer geïnvesteerd in de brouwerij en de goede arbeidsomstandigheden van de medewerkers. De monniken zijn immers zelf geen brouwmeesters meer, maar laten het merendeel van het brouwproces over aan externe medewerkers. Wel staan ze nog in voor de algemene leiding van de brouwerij. Het deel van de inkomsten dat niet wordt gebruikt voor het eigen levensonderhoud, wordt geschonken aan goede doelen, sociale werken en mensen in nood.

De Tripel van Westmalle is een helder, goudgeel trappistenbier van 9,5 procent alcohol. Het langzame brouwproces en de nagisting op fles leveren een complex bier op, met een fruitige geur van rijpe banaan en een mooie, genuanceerde hopneus. De zachte en romige smaak, met een bittere toets gedragen door het fruitaroma, heeft veel finesse en elegantie. Geniet ook na van de heerlijk lange en droge afdronk. Voor een dergelijke omschrijving geef ik direct al een 10. Geweldig toch? Voor het eerst gebrouwen in 1934, wordt de Tripel van Westmalle wel eens de “moeder van alle tripels” genoemd en kreeg al snel navolging door vele andere brouwerijen. De Tripel van Westmalle ontstond naar aanleiding van de ingebruikname van de nieuwe brouwzaal in de abdij. In 1956 onderging het recept nog een aanpassing, maar die is sindsdien, dus al meer dan 60 jaar, onveranderd gebleven.

Door het bier rechtop te bewaren en zachtjes uit te schenken komt de gist niet in het glas terecht en blijft de Westmalle mooi helder. Liefhebbers drinken de gist apart op. Het is een natuurlijke bron van vitaminen B.

Nu de einduitslag. Vijf bieren kregen een 9.0. Vijf een 9.1 en drie een 9.2. Voor mij stond van tevoren vast dat de Westmalle Tripel in de buurt van de 10 zou uitkomen. Maar dan zou ik toch een aantal bieren te kort doen. Met name de Tripels GOUDEN CAROLUS, FLOREFFE en KARMELIET vond ik super. En van deze drie springt de KARMELIET eruit. Door de Karmeliet ging ik zelfs twijfelen welk bier er op nr. 1 zou moeten komen. Sorry brouwmeesters van Westmalle.

Maar een gedeelde 1e plaats vind ik niks. Er kan er maar één de beste zijn. Daarom heb ik de geschiedenis, het glas en de omschrijving van het bier mee laten wegen. En ook vanwege het feit dat het hier om een TRAPPIST gaat, is WESTMALLE op de eerste plaats geëindigd. Een 9.3.

Houblon Chouffe

Vandaag een biertje van Brouwerij d’Achouffe. En wel de HOUBLON CHOUFFE. Brouwerij d’ Achouffe is gevestigd in het groene hart van de Belgische Ardennen. Ze zijn gespecialiseerd in de productie van kwalitatieve speciaalbieren. De geschiedenis startte aan het einde van de jaren zeventig, toen twee schoonbroers, Pierre Gobron en Chris Bauweraerts besoten om een eigen bier te maken, in hun eigen brouwerij. Met het beperkte geld waarover ze op dat ogenblik beschikten (ongeveer 5.000 euro), begon wat de fans van de brouwerij de “Chouffe Story” noemen. Op 27 augustus 1982 was het eerste brouwsel van LA CHOUFFE (49 liter) klaar.

Wat voor de stichters begon als een hobby, kende al vlug zo’n uitbreiding dat de schoonbroers beslisten zich voltijds aan de brouwerij te wijden. Ook de kabouters van Achouffe wilden al vlug andere horizonten ontdekken en hun Nederlandse neefjes waren de eersten om hen met open armen te verwelkomen. Kabouters en andere aardmannetjes maken deel uit van enkele Ardense verhalen en legendes. Vandaar dat Brouwerij Achouffe als originele marketing stunt de Chouffe kabouters bedacht. Deze kabouters komen in de vorm van illustraties en verhaaltjes op allerlei etiketten voor. La Chouffe betekent gewoon DE KABOUTER.

Ondertussen zijn in meer dan 40 landen wereldwijd bieren van de Brouwerij Achouffe verkrijgbaar. Jaar na jaar werd de unieke smaak van de bieren bekroond met zeer begeerde internationale prijzen.

Aan het einde van de zomer van 2006 besloten de oprichters van de brouwerij om het lot van hun dierbare kabouters in handen te leggen van Duvel Moortgat, die bereid was in Achouffe te investeren en het potentieel van de brouwerij te ontwikkelen. Daar gaan we weer. Jammer maar wel begrijpelijk.

De omschrijving van dit bier op de website is als volgt:

De kabouters van de Vallei der Feeën zijn kleine wezentjes met een zeer sterk temperament. Met HOUBLON CHOUFFE hebben ze eindelijk een bier gevonden dat hun schalkse aard weerspiegelt. Door zijn aroma’s uit drie verschillende soorten hop te halen, stemt de HOUBLON CHOUFFE alle kabouters tevreden, zo zeker zijn ze van hun goede smaak. Deze “India Pale Ale” wordt gesmaakt voor zijn krachtige bitterheid in combinatie met de fruitige toetsen die typisch zijn voor de bieren van Achouffe. Wat hun sterke karakter enigszins verzacht.  Op het flesje staat aangegeven dat het hier om een “TRIPEL BIER” gaat met een alcoholpercentage van  9%.

En nu de smaak. Ik vond dit weer een echte Belgische Trippel. Een aanrader. Deze moet je een keer proeven. Marketing stunt met kabouters? Nou ja, vooruit maar. Cijfer 9.0.

Texels Springtij

De test van 70 biertjes nadert het einde. Vandaag nr.68. Een Nederlands bier. Van Texel. De TEXELS SPRINGTIJ.

De brouwmeesters van de Texelse Bierbrouwerij maken sinds 1999 hun bijzondere bieren. Gebrouwen met, naast vakmanschap, alleen duinwater, gerst en tarwe van het eiland zelf, hop en een giststam die alleen op Texel te vinden zijn. Dat maakt al hun speciaalbieren tot een puur product van Texel.

Als de woelige zee tot bedaren komt en op Texel het groen begint te ontspruiten in de bomen en de struiken. Als de eerste lammetjes dartelen in de wei. Dan is het tijd voor Springtij: een stevig blond seizoensbier in de stijl van Meibock. Met een zachte, volle smaak verrast het met zijn fruitige, welhaast bloemige aroma. Springtij is lentekriebels: onze ode aan de ontluikende natuur in het voorjaar. Vergeleken met al die mooie omschrijvingen van Belgische bieren is dit zeker geen slechte.

Texels Springtij komt het beste tot zijn recht bij een drinktemperatuur van 7 graden Celsius.  (Alcohol 7,5%).

In maart 2015 werd Springtij met goud bekroond in de categorie ‘Blond/Meibock’ door de experts uit de jury van de Dutch Beer Challenge.

Texels Springtij is een uitstekende combinatie met lamsvlees.

Wat vond ik er van?  Zonder meer een lekker biertje. De fruitige omschrijving proef je. Mooie troebele kleur. Het glas dat hier bij hoort is het aanschaffen waard. Cijfer 8.0.

Grimbergen Tripel

Vandaag weer een Belgische Tripel. De GRIMBERGEN TRIPEL. Een Abdijbier.

Belgisch, Tripel en Abdijbier. Benamingen voor bier die onmiddellijk mijn belangstelling (voorkeur voor bier) hebben.

In het jaar 1128 bouwde de Heilige Norbertus in de Brabantse gemeente Grimbergen (België) een abdij voor de kloosterorde der Norbertijnen. Naast een dagelijkse beschouwing en hun godsdienstige taken, legden de paters zich toe op de kunst van het brouwen. De abdij was gekend voor haar gastvrijheid en gaf pelgrims en reizigers in vaak woelige tijden een veilig onderkomen. De Norbertijnen zetten hun gastvrijheid kracht bij met zelf gebrouwen bier. Met de grootste zorg en precisie werd het recept dan ook bewaakt. Eeuwenlang gaven de paters-brouwers zorgvuldig het recept door. Met evenveel oog voor traditie en kwaliteit worden de bieren van hoge gisting van Grimbergen door Alken-Maes gebrouwen.

De abdij van Grimbergen is verscheidene malen verwoest door branden, doch steeds herrezen. De feniks symboliseert deze wederopstanding. Ook het geheim van het bier van Grimbergen bleef bewaard en wordt nog steeds gekoesterd.

Grimbergen is een Belgisch abdijbier met een lange traditie. De zorgvuldige keuze van ingrediënten en het respect voor een eeuwenlange traditie zijn elementen die je terug vindt in elke slok Grimbergen. De abdij van Grimbergen is nog steeds een levende gemeenschap met broeders die actief taken in de samenleving opnemen. Zij bewaken het geheim van Grimbergen zorgvuldig.

Omschrijving van deze tripel is als volgt:

De bleke moutsoorten geven aan deze tripel zijn diepe okerkleur. Grimbergen Tripel heeft een bitter-zoete, pittige en uiterst volronde smaak. De typische pittige tripelsmaak ontstaat door de blonde kandijsuiker en de subtiele mengeling van zachte en bittere hopsoorten. Tenslotte geeft de nagisting op fles het smaakboeket een perfecte harmonie. U zal vooral de warme afdronk van dit bier weten te appreciëren. (Alc. 9% vol.).

De omschrijving en de historie van dit bier zijn sowieso al de moeite waard. De smaak moest dus ook super zijn. Nou, dat viel tegen. Bijna niet voor te stellen voor een Belgische tripel, maar de smaak kwam voor mij niet verder dan een pittige pils. Jammer. Cijfer 7.0 .

Leffe Tripel

Vandaag weer eens een Belgische tripel. De LEFFE TRIPEL. Leffe tripel is een authentiek blond abdijbier met karakter, dat nagist in de fles dankzij het hoge gehalte aan gist. Een bier met een rijk geschakeerd aroma.

Informatie van de brouwer:

Leffe tripel wordt gebrouwen volgens een zuivere traditie, is een krachtig, troebel abdijbier. Dit bier heeft zijn naam te danken  aan de hoeveelheid hop en mout dat het bevat. In vroegere eeuwen schilderden de kanunniken van de abdij drie kruisen op de vaten die deze variant Leffe bevatten om de smaak en de intensiteit te benadrukken. Het perfecte evenwicht tussen bitter en zoet zorgt voor een unieke smaak.

En dan staat er op de website van deze brouwer ook nog een geweldig advies, van deskundigen. De omschrijving is weer de moeite waard.

Dit blonde abdijbier met hoge gisting, dat van nature troebel is, verrast op meerder niveaus. Het evenwicht tussen bitter en zoet is magistraal, net als het aromatisch boeket, waar banaan, perzik, rijpe ananas en kruidige noten in zitten, waaronder de subtiele combinatie van koriander en sinaasappel. Wie een sterkere smaak verkiest, houdt het glas best schuin bij het uitschenken van de tripel, zodat ook het bezinksel erbij wordt  gegoten. Wie van een zachtere, zoeter smaak houdt, giet dan niet de hele inhoud in het glas.  Dit is toch een fantastisch verhaal. Voeg er bij dat de abdij van Leffe is opgericht in 1152 en dat in 1240 door kanunniken werd besloten om een brouwerij te bouwen en je hebt weer een grote dosis nostalgie te pakken.

Jammer, als je dan weer verder leest. Want in 1952 sloten de toenmalig abt (van de heropgerichte noodlijdende abdij) Cyriel Nys en Albert Lootvoet een overeenkomst om abdijbier met de naam Leffe te gaan brouwen in de brouwerij van Lootvoet.

In 1954  werd Brouwerij Artois hoofdaandeelhouder van Lootvoet. De productie werd in 1977 overgeheveld naar Brouwerij Grade in Mont-Saint-Guibert, tot de sluiting in 1996. Tegenwoordig wordt Leffe gebrouwen bij de brouwerij van Stella Artois in Leuven. Jammer van zo’n prachtig verhaal.

Niettemin heb ik echt zin in deze Belgische tripel. Alcoholpercentage is 8,5%.

Het is een mooi troebel biertje met een prima smaak. Ik heb het idee dat ik allerlei fruit proef. Naar mijn beleving een echte tripel en een aanrader. Ik geef een 9.0.

Brouwerij ‘t IJ IJwit

Vandaag wederom een biertje van Brouwerij ’T IJ. De naam van het bier is IJWIT.

Informatie van de website is als volgt: Een stevig Amsterdams witbier dat gevaarlijk lekker doordrinkt. Licht troebel, mooi goud van kleur en met een mooie, zachte schuimkraag. Zoals ieder witbier gebrouwen met een deel tarwemout, waar het bier zijn naam aan ontleent (“wit” is oud Nederlands woord voor tarwe).De tarwemout geeft een heerlijk frisse smaak aan het bier. De toevoeging van korianderzaad en citroen tijdens het brouwen zorgt voor de licht kruidige en citrusachtige tonen. Door de fijne licht zoete afdronk is IJWIT een geweldige dorstlesser.

Alcoholpercentage: 6,5%
Drinktemperatuur: 6-8 graden

De smaakomschrijving klopt volledig. Ik ben geen liefhebber van koriander, maar dit overheerste in dit bier niet. Lekker witbiertje. Cijfer 7.0.

Brouwerij ‘t IJ I.P.A

Vandaag weer een biertje van Brouwerij “T IJ uit Amsterdam. DE IPA. Van deze brouwer proefde ik eerder DE ZATTE, een tripel en die kreeg een 8.4. Ben dus benieuwd naar deze IPA.

Informatie van de website is:

Onze I.P.A. is een donkerblond bier met een uitgesproken hopsmaak. De afkorting staat voor India Pale Ale. Dat is een oorspronkelijk Engelse bierstijl die ontstond toen de Engelse ales een hoger alcoholpercentage en steviger hoprecept kregen. Zo overleefden ze de scheepsreis naar de koloniën beter. In onze I.P.A. hebben we niet alleen tijdens het brouwen, maar ook tijdens het rijpen hop aan het bier toegevoegd. Dat zorgt voor heerlijke aroma’s van grapefruit en bloemen. Een bier met een fruitige, bittere afdronk die lekker lang blijft hangen.

Alcoholpercentage: 7%. Drinktemperatuur: 8-10 graden.

Een mooi troebel biertje. De grapefruit proef je overduidelijk. Misschien iets te. Niettemin, geen slecht biertje. Ook hier had ik weer het idee dat ik dit biertje eerder had gedronken. Kan het echter niet plaatsen. Cijfer, een nette 7.8.